دندون یک آدم مرده
با سلام شروع می کنم
1- هدف از نوشتن
افرادی که وبلاگ نویسی می کنند به چند دسته تقسیم می شوند
1- 1)افرادی که از شروع کار دنبال هدف خاصی هستند
2-1 )فرادی که در شروع فعالیتشان به عنوان یک و بلاگ نویس در پی هدف خاصی نیستند.
3- 1)افرادی که در اواسط کار هدف مشخصی را برای ادامه کار انتخاب می کنند و به فعالیت خود ادامه می دهند
۱-۴) ...
2- انتخاب یک عنوان مناسب برای یک وبلاگ نقش بسیار مهمی در موفقیت یک وبلاگ ایفا می کند .
3- یکی دیگر از مواردی که هر بلاگر باید مورد توجه قرار دهد قالب و رنگ پس زمینه وبلاگ است .
4- استفاده از تصاویر به شکل مناسب با سایز متوسط
5- استفاده از لوگوی متناسب با موضوع وبلاگ
6- برقراری ارتباط با باز دید کننده گان یکی دیگر از مواردی است که باعث پیشرفت یک وبلاگ می شود
8- نکته دیگه اینکه مدیر مشخصاتش را به شکل صحیح در وبلاگ قرار بدهد تا در صورتی که کار بران مدیر وبلاگ روhwois کردن و محل زندگی اورا حدس زدند اعتمادشان نسبت به مدیر وبلاگ از بین نرود
9- محتوای نوشته که مطالب جذاب اشتیاق باز دید کننده رو تحریک می کنه تا در مراجعه بعدی به نت به وبلاگ سری بزند.
10- سرعت بروز رسانی وبلاگ
در اقلب موارد دلیل نوشتن هدف نوشتن را مشخص می کنه.
در برخی مواقع در دید اول نسبت به یک وبلاگ به نظر می رسد که هدف مشخصی برای این وبلاک در نظر گرفته شده است و لی با برسی های بعدی به این نتیجه می رسد که شاید هدف مشخصی در کار نباشد همانند این وبلاگ در دید اول به نظر می رسد که این نویسنده باید هدف خاصی را برای این نوشتار انتخاب کرده باشد به چند دلیل
1-در مطالب این وبلاگ جای قسمت نظرات بازدید کنند گان خالی هست که به نظر می رسد که نویسنده هیچ گونه انتقادی را نمی پذیرد و یا هیچ گونه احتیاجی به نظرات نویسندگان ندارد که این می تواند گوته بر این باشد که هدف مشخص است
.
.
.
ولی با برسی های بعدی به این نتیجه می رسیم که شایدم هدف خاصی در کار نباشد یا لااقل من به اون دست پیدا نکردمه.
به نظر من نویسنده این وبلاگ در انتخاب عنوان موفق ظاهر شده است و از عنوان جالبی برای وبلاگ استفاده کرده است
دندان یک آدم مرده .
در اکثر موجودات مرده اگر یک قسمت زیبا پیدا کنیم همان دندان این مرده هست که با مرگ موجود از زیباییش کم نمی شه در عین حال این عنوان حس کنج کاوی ادم رو برانگیخته میکند که محتوای این وبلاگ چه می تواند باشد.
در رابطه با قالب وبلاگ ٬ هر چند این قالب برای اکثر بازدید کنندگان کسل کننده می باشد ولی با عنوان این وبلاگ ارتباط قوی برقرار کرده است.
در این وبلاگ از تصاویر مرتبط کمتر یا اصلا استفاده نشده است که اینم یکی از نقاط ضعف این وبلاگ به شمار می رود.
در استفاده از لگو به چند نکته قابل توجه اشاره می کنم .
استفاده از تصویر یک انسان عریان و در هم پیچیده ، استفاده از تصویر آدم عریان با عنوان این وبلاگ متناسب می نمایاند به این دلیل که اگر مرگ را و سیله رهای از همه قید وبند ها بدانیم عریان بودن را هم می توان یکی از مصادیق این رهای و دانست
ولی درهم پیچیدگی این انسان هیچ گونه تناسبی با این وبلاگ ندارد ، در هم پیچیدگی به این مفهوم می باشد که این انسان عریان با اینکه از همه قیود و بندها آزاد شده ولی در عین حال در درون خود به دام افتاده و محبوس شده است که این تناسبی با این وبلاگ ندارد.
مدیر این وبلاگ در رابطه با بازدید کنندگان هیچ کار خاصی انجام نداده است و این یکی از ضعفهای اساسی این وبلاگ بشمار می رود ، مدیر این وبلاگ به نظرات باز دید کنندگان هیچ گونه اهمیتی نداده و این بسیار نا مطلوب است
هر وبلاگی با بودن بازدید کنندگانش زنده و سر پا می باشد و با توجه به این نقش مهم بازدید کنندگان این کم لطفی قابل گذشت نیست.
مدیر این وبلاگ مشخصاتش را به شکل کامل در این وبلاگ قرار نداده است که این هم باعث کم کردن امتیاز این وبلاگ می شود.
در رابطه با محتوا باید گفت که نویسنده در این وبلاگ روش خاصی را دنبال می کنه و معمولا با استفاده از کنایه ها مطالب خودش را به باز دید کننده گان ارائه می کند که این روش به مطالب جذابیت خاصی می ببخشد .
در راستای بروز رسانی این وبلاک مدیروبلاگ سیاست روتینی رو اتخاذ نکرده است و هر گاه که چیزی برای انتشار داشته باشد ارائه می کند فرقی هم ندارد که در یک روز چند پست داشته باشد یا در یک هفته هیچ پستی نداشته باشد مهم این است که آن مطلب ارزش آپ کردن داشته باشد که اینم روش خوبی نیست و باعث پراکندگی بازدید کنندگان وبلاگ می شود
در کل نمره من به این وبلاگ
نوع نگارش 7 از 10
قالب 7 از 10
فعال بودن 5 از 10
حال و هوا 6 از 10
و در کل با توجه به نقایص شمارش نشده نمره ۵ از ۱۰ به این وبلاگ اختصاص می یابد (( البته به نظر من ))
هر چند با عجله این نقدرا به رشته تحریر در اوردم ولی امید وارم مفید فایده واقع شود.
تنها چیزی که از آدم می ماند (دندون یک آدم مرده )
*سام علامه
اول از همه باید بگویم نمی خواستم بنویسم بخاطر سکته ای که بعد از نقد فرزاد در وبلاگ افتاده بود .... اما بالاخره باید شروع کرد ... از نو ..... وقتی از خاطره خبری نباشد آدم نگران می شود .... هم بخاطر خودش هم بخاطر هدفی که دارد ..... این خاطره ندیده برای ما خاطرش عزیز است .... راستی الان در لوس آنجلس ساعت ۹:۱۵ بامداد است و هوا بدجوری خودش را سرد کرده ..... ولی گفتم قبل از اینکه خودم را بدست این ترافیک بی پایان بسپارم این خطوط را خط خطی کنم و بازی را از نو شروع کنیم .....من خودم را به هر طریقی که باشد وصل می کنم به آن خاکی که در آن زندگی می کنید ....!
عنوانش جالب است و ناخوداگاه آدم را به سمت خودش جذب می کند .... می روی و جستجو می کنی در لای هزار لای این دندان یک آدم مرده ....ویک جوان روشنفکر و با ته مایه آنارشیستی را می بینی که بازی وبلاگ نویسی را خوب بلد است ... نه روده درازی می کند .... نه نصیحت و نه تحمیل نظر .... فقط هرچه در دل دارد می نویسد ... در بعضی خطوط به رخ کشیدن دانسته هایش را می شود حس کرد ولی با این حال دوست داشتنی است ..... دوستش داشتم ..... یک حس آگاه شدن به آدم می دهد .... پس دندان یک آدم مرده را باید بارها خواند ....آنجا مکانی است برای رسیدن به نرسیدن .....نمره من به همه بیست است ..... برای آنکه از کار خوب باید تعریف کرد.....!
دندون یک آدم مرده***فرزاد
با سوال شروع میکنم:
این وبلاگ برای چیست؟! چه هدف(اهدافی) رو دنبال میکنه؟! این وبلاگ برای کیست؟!
ارنستو در چه شرایطی مینویسه؟!
اینا سوال هایی هست که من هیچ جوابی برای اونا پیدا نکردم!
برای سوال های اول و آخر شاید جوابهای مبهمی به ذهنم رسید اما ترجیح دادم در جواب این سوال ها سکوت کنم.
به نظر من فضای رنگی وبلاگ کاملا با حس نویسنده(ارنستو) هماهنگی داره.به جز قسمت بالایی وبلاگ که تصویر یک آسمون پر ستاره با یک ماه هست. فضای کلی وبلاگ دندون یک آدم مرده زمینیه یا حتی زیر خاکی! فکر میکنم اگه یه عکس مطابق با این حس میذاشت یا حداقل سیاه ساده بود بهتر می شد.
عکس پروفایل وبلاگ همیشه مناسب نیست ! منظورم اینه که با عنوان وبلاگ (البته به نظر من) همخوانی نداره و فقط میشه از نظر سمبلیک بودنش بهش فکر کرد. یک انسان عریان که حالت پیچیده و گرفته ای داره. شاید نشونه بی پروایی و آزادی در عین محبوس بودن باشه.(نویسنده تو وبلاگ خودش خیلی راحت و بی پروا حرف میزنه اما تو دنیای بیرون...)
فلسفه اون آتش شعله ور رو نفهمیدم. به نظر من اصلا خوب نیست و یک بی نظمی تو کل وبلاگ بوجود آورده.... اگه یک آدم مصلوب بالای اون شعله میذاشت، می شد بهش فکر کرد.
سکوت وبلاگ بد نیست اما ترجیحا بهتر بود یه صدا یا یه موسیقی که حس خواننده رو بیشتر کنه داشته باشه.
انگلیسی بودن عنوان پستها و رنگ فنت و زمینه اون یه حالت ترس و تنهایی رو به من القا کرد.دلیل این همه انزوا رو نمیدونم. حتی برای اکثریت پستها نظر خواهی هم نزاشته...
ارنستو اگر نمیخواد نظر بقیه راجع به پستهاشو بشنوه میتونه یک نظر خواهی قسمت سمت چپ وبلاگش بزاره تا حداقل از نظر خواننده ها راجع به کلیت وبلاگ با خبر بشه. یا احیانا اگر کسی حرفی داشت بتونه بهش بگه.
این وبلاگ موضوع بندی داره اما تا جایی که من پستها رو خوندم از موضوع بندی استفاده نکرده ! خب البته امکان هم داره که استفاده میکنه اما نمایش داده نمیشه. به هر حال اگر وبلاگ موضوع بندی داره طبیعتا باید مشخص باشه که هر پست رو نویسنده به کدوم موضوع اختصاص داده.
از بین پستهایی که خوندم به نظرم پست آسمان بنفش مجهولهای بی فرمول جالب اومد
نوع نگارش ارنستو خیلی قشنگه.نشون دهنده نگاه متفاوتش به مسائل دورو برشه. ۹
قالب : ۶
در مورد به روز بودن وبلاگ فقط وقتی مینویسه که احساس کنه باید بنویسه. گاها در بعضی روزها دو یا ۳ پست داشته. بعضی وقتا هم بین دو تا پست ۱ هفته یا بیشتر فاصله افتاده. ۷
در کل به این وبلاگ نمره ۷ میدم.
.The Ancestor to Every Action Is a Thought
دندون یک آدم مرده !
سلام به همه
امروز بعد از حدود ۳۳ نظر وبلاگ مورد بحث بعدی انتخاب شد
اما قبلش بگم که رای دوستانی که از خودشون فقط یک اسم برای ما گذاشته بودند نیم رای محاسبه شد و سایرین که اسم وبلاگ خودشون رو هم نوشته بودند ۱ رای کامل داشتند.
نتیجه :
دندون یک آدم مرده حدودآ ۲۶٪
حرفهای ته دل حدودآ ۲۰٪
سرخ حدودآ ۲۰٪
عروسک بی تربیت حدودآ ۱۳٪
نارسیس حدودآ ۱۳٪
T.N.T حدودآ ۸٪
مدیران وبلاگها می تونن با معرفی این وبلاگ به دوستانشون تعداد رای های خودشون رو بالا ببرند
البته وبلاگ مورد بحث این هفته ( یا شاید هم بیشتر ! ) انتخاب شده
با نظرات خود شما
امیدوارم با شرکت در این نقد و بررسی ٬ بحث رو جذابتر کنید.
یکی از دوستان نظر جالبی داشتند :
به نظر من شما یک قسمت در وبلاگتون کم دارین و اون هم جوابیه مدیر اون وبلاگ به نقد شماست!
*** منم فکر می کنم ایده ی جالبیه و ازت ممنونم واسه این پیشنهادت
چیزی که فعلآ به ذهنم رسیده اینه :
هر وبلاگی که نقد می شه پس از اتمام بررسی
می تونه جوابیه ای در وبلاگ خودش بنویسه
و ما لینک ثابت اون پستش رو در وبلاگ قرار می دیم .
تا دوستان برای خوندن جوابیه به وبلاگ خود اون شخص مراجعه کنند
البته امیدوارم این برداشت نشه که اینجا دادگاهه
و وبلاگ مورد بحث باید از خودش دفاع کنه!!!!
منظور ما از این کار شنیدن حرفهاییست که شاید مدیر وبلاگ مورد بحث
در خصوص نقد خودش داشته باشه و بخواد که منتقدینش اونو بخونند.
این وبلاگ که کار خودشو از تاریخ ۲۰۰۵/۲۱/۳
با پشتیبانی بلاگفا آغاز کرده تا این لحظه تعداد ۶۸۳۲۶ بار بازدید داشته
نویسنده خودش رو ارنستو دانشجوی دکترا معرفی کرده.
در آرشیو موضوع بندی این وبلاگ موضوعات زیر به چشم می خوره :
شخصی / متفرقجات / دانشگاه / می نی مال / بلند
این وبلاگ هیچ قسمتی رو برای نظرات بازدید کننده هاش منظور نکرده !
پستی انتخابی از این وبلاگ :
چه به سر برسیم و چه نرسیم،
ته قصه ها را جور دیگری باید نوشت
نشون به اون نشون که
تا حالا کلاغی که
راه خونه شو گم کرده باشه
دیدی؟
چیزایی که من نوشتم گزارشی ظاهری بود
برای ایجاد زمینه ای ذهنی از این وبلاگ
حالا نوبت شماست
از این وبلاگ بازدید کنید و نقد یا نظر خودتون رو راجع به اون بنویسید.
با تشکر از همکاری صمیمانه ی شما
بحث تازه ی خودمون رو آغاز می کنیم.
انتخاب با شماست (۲)
سلام به همه
وقت نیست!
می ریم سر اصل مطلب :
انتخاب کنید :
بعضی دوستان وبلاگ خودشون رو برای نقد به ما معرفی کرده بودند
وبلاگهایی که در این پست ارائه شدند گزیده ای از همین وبلاگها هستند.
وبلاگهای پیشنهادی من:
به نظر شما کدوم وبلاگ موضوع بعدی ما برای بررسی باشه؟
وبلاگ بعدی رو انتخاب کنید تا در اسرع وقت بحث و بررسی بعدی رو آغاز کنیم.
ممنون از همراهی صمیمانه ی شما
تصحیح: حرفهای ته دل ٬ عنوان صحیح وبلاگیه که به اسم خسته دل در این پست نوشته شده
با پوزش از مدیران این وبلاگ.
تا الان ۲۳ نظر داشتیم اما هنوز وبلاگی بطور قطع برای بررسی انتخاب نشده
با وجود اینکه خود من شخصآ مخالفم این بخش طولانی بشه
اما بنا به خواست بازدید کننده ها اونقدر روی این بخش حوصله به خرج می دیم
تا بالاخره یه وبلاگ رای بیشتری بیاره.
پایان بررسی وبلاگ آی کیو هایی در حد سس مایونز - خسته نباشید!
با تشکر فراوون از کسانی که در بحث ما شرکت کردن
هم اعضا و هم بازدید کننده ها
ممنون از همه
این نقد طولانی شد اما خالی از لطف نبود
امیدوارم وبلاگ بعدی هم وبلاگی باشه که واقعآ حرفی برای گفتن داشته باشه
تا بتونیم نقدهای جذابتری ارائه بدیم
با تشکر ویژه از آقای دانشجونما که پیشنهاد ما رو با آغوش باز پذیرا شدند.
شنبه وبلاگهای کاندید برای بررسی ارائه می شه
با نظراتتون بهترین وبلاگ برای بررسی رو انتخاب کنید
اگه پیشنهادی دارین تا شنبه برای ما بنویسید
اعضای محترم می تونن تا انتخاب وبلاگ بعدی پست آزاد داشته باشند
آی کیو هایی در حد سس مایونز***فرزاد
وبلاگ آی کیو هایی در حد سس مایونز با هدف خاصی در تاریخ بیست و دوم اردیبهشت 1384 شروع به کار کرده.
نویسنده که خودش رو با تاکیید لازم دانشجو نما معرفی کرده, دانشجوی رشته زمین شناسی در دانشگاه آزاد بندر عباس هست.
هدف نویسنده از تاسیس وبلاگ(طبق پست اول) اثبات مفید بودن درس و دانشگاه در زندگی آینده است.
از همون روز اول و از همون پست اول شاهد نکات طنز در تمامی پست های دانشجو نما هستیم.
در ابتدا وبلاگ دارای هیچ سبک خاصی نیست اما تعامل نویسنده با دیگران باعث ارتقاء سطح فکری در این زمینه میشه و وبلاگ کم کم دارای سبک میشه.
آخر عنوان هر پست "نامه" اضافه میشه که علاقه زیاد نویسنده رو به حکایت و مکتوب نشون میده.
پست ها کم کم از حالت طولانی به کوتاه تغییر پیدا میکنن طوری که پست های 100 خطی تبدیل میشه به 4 یا 5 خط ناکامل !
پست های اولیه از یک طنز مبتدی بهره می برن اما ما میتونیم در بعضی از پست های آخر واقعا یک طنز کاملو ببینیم.(پیشرفت دانشجو نما قابل تحسینه)
تعداد نظرات محدود وبلاگ نشان از این داره که وبلاگ مخاطب های خاص خودش رو داره و دانشجو نما اهل وبگردی نیست و صرفا برای خودش مینویسه.(هر چند که نظرات خیلی بهش دلگرمی میده)
دانشجو نما از نوشته های پیشین خودش با عنوان ::توهم:: یاد میکنه.(دقیقا نتونستم بفهمم چرا؟!!!)
::یه مشت آدم بیکار:: عنوان لینک دوستان این وبلاگ هست. این یعنی دانشجو نما خودش رو در واقع یک آدم بیکار میبینه و نگاهش به اطراف و اطرافیانش هم همین طوره.(طنز اجتماعی)
آمار ترافیک وبلاگ با عنوان ::بترکه چشم حسود:: مشخص شده !معلومه که دانشجو نما علاقه شدیدی به بالا رفتن ترافیک سایت داره اما این با سه خط بالا تر (تعداد نظرات) در تناقض هست.که خوب نیست. فکر میکنم به ترافیک بالا علاقه داره اما برای اینکار وقت نمیزاره!
من به نگارش دانشجو نما نمره ۶.۵ میدم.
به نظر من قالب وبلاگ هیچ مناسبتی با موضوع ارائه شده نداره ۰
دانشجو نما تقریبا هر وقت که حرفی برای گفتن داشته باشه وبلاگش رو بروز میکنه. ۸
و در کل من به این وبلاگ نمره ۵ میدم.
+ برای جلوگیری از طولانی شدن پست از گفتن نکات قابل توجهی که دوستان دیگه گفتن خودداری کردم.
+ یادم رفت اینو بگم که وبلاگ آی کیو هایی در حد سس مایونز به مرور زمان از هدف خودش فاصله گرفته و حالا بدون هدف مشخصی به کارش ادامه میده.
+ میخواستم کارمو با وبلاگ بعدی شروع کنم اما مث اینکه قسمت نبود
.The Ancestor to Every Action Is a Thought
آی کیو هایی در حد سس مایونز ـــ ساینا
آی کیوهایی در حد سس مایونز!!!؟
خوب اسم وبلاگ که جذابیت خودش را دارد ؛ قبل از اینکه وارد مطالب آن شویم به نظر می رسه قصد نویسنده نگاه طنزآمیز ظریفی است به آدم های اطرافی که به نحوی درد دسر سازند ...آدم هایی که به نحوی شاید ساده هم باشند.....
متاسفانه من نتوانستم تمام مطالب نوشته شده را مرور کنم اما از همان مقداری که خواندم قلم طنز و زیبای آن را درک کردم .مرور حوادث و اتفاقات جاری به زبان دگرگونه و نه ساده و عادی....
تقریبا می شه گفت وبلاگ به روز هست و نویسنده هر گاه که احساس کرده مطلبی برای گفتن دارد پست جدیدی را ارایه کرده است .... پست ها کوتاه است و به بیننده اجازه می دهد در دنیای سرعت مطلب را خوانده و در رابطه با همان نظر بدهد چون پست هایی که بلندند بیننده با نوشتن جمله ی ( زیبا بود ) خیال خود و نویسنده را راحت می کنند و آمار وبلاگ هم حاکی ازپر بیننده بودن آن است
در مجموع وبلاگ موفقی است ... با نظر سام هم موافقم که می نویسد :
(زندگی می کند با وبلاگش و این یعنی وبلاگ .. یعنی هرروز نوشتن و زندگی را در این چهار دیواری دیجیتالی... )
از نظر نمره دادن به وبلاگ چون آدم سخت گیری هستم هنوز نمی دانم!
آی کیوهایی در حد سس مایونز - نوید
راست ش دیروز هم وبلاگ آی کیوهایی در حد سس مایونز را خواندم ولی وقت نداشتم درباره ش بنویسم و الان هم نمی توانم جز کلی گفتن کار دیگری بکنم.
اگر بخواهم نوشته ها را به دو گروه اساسی تقسیم بکنم، کسانی که احساسی می نویسند و کسانی که از هوش شان استفاده می کنند، نویسنده این وبلاگ در گروه دوم قرار می گیرد. این جا هم نویسنده از الگوی همیشگی عاقل دیوانه نما استفاده می کند (عنوان وبلاگ هم اشاره به این موضوع دارد) و به نکاتی اشاره می کند که در زندگی روزمره مخفی مانده. بعضی از نوشته ها محتوای خاصی غیر روزمرگی ندارند ولی نویسنده توانسته با استفاده از تکنیک های داستانی آن ها را به اتفاقی ورای معمول تبدیل کند (در بعضی موارد رو دست زدن به خواننده از همان اول معلوم می شود). ممکن است که این ماجراها اتفاق نیفتاده باشند و در ذهن نویسنده خلق شده، شاید هم انگیزه ی بعضی ها صرفاً بازی زبانی بوده که در ذهن ش ایجاد شده.
هر چند که شبیه این وبلاگ می توان یافت و نمی توان گفت زبان منحصر به فردی ست ولی نویسنده دنیای منحصر به خودش را بروز می دهد. نوع نگاه نویسنده تا جایی که من نوشته هاش را خواندم بیش تر تحت تاثیر شل سیلورستاین می تواند باشد تا ابراهیم نبوی. پیچش های موضوعی، اشاره به نکته های مهم به ظاهر عادی، استفاده از جناس واژه ها و معنی یی که با لحن دیگر می تواند داشته باشد، بیش تر در کارهای سیلورستاین است. البته نوشته های این وبلاگ مانند نوشته های شل آن قدر فانتزی و خیالی نیستند. در واقع می توانم بگویم قدرت پردازش نویسنده بیش ت از آفرینش اوست. هر چند نویسنده به خوبی می تواند موضوعی به وجود بیاورد ولی از فکرش بیش تر برای پردازش استفاده می کند تا خلاقیت.
ممکن است بعضی ها با خواندن چنین نوشته هایی بگویند "خب که چی؟". این افراد در ایران زیاد هستند و به دلیل دید متفاوتِ پیام خواه (آن هم از نوع سرراست) نمی توانند با این نوشته ها ارتباط برقرار کنند. شاید این نوشته ها پیامی نداشته باشند ولی دعوتی هستند برای متفاوت دیدن و نویسنده می خواهد دنیا را به شیوه یی جدید (البته خیلی ها به این سبک کار می کنند و نمی توان گفت منحصر به فرد) به ما نشان بدهد. به تر است دست مان را در دست ش بگذاریم و باهاش جلو برویم. فکر نکنم وقتی برگردیم احساس کنیم که ضرر کرده یم.
پ.ن. راست ش با نمره دادن مخالف شده م و از این به بعد نمره نمی دهم. از نوشته م معلوم ست که نوشته ها در نظر من چه ارزشی دارند. اگر خواستید جای من هم نمره بدهید.
پ.پ.ن. فعلاً کسی بحث absurd بودن این نوشته ها را نکرده و برای این که خدای ناکرده! بحث باز نشود همین جا باید بگویم که ممکن است نوشته های ما شبیه نوشته های غربی باشد و حتی مولفه های مشترک داشته باشد ولی نمی توان گفت که همان سبک است. بحث واقعاً مفصلی دارد. وقت م تمام شده.
این یعنی وبلاگ ...(آی کیوهایی در حد سس مایونز ) - سام
دوستش داشتم ... نه به عنوان کسی که ۱۳- ۱۴ سال است که دارم می نویسم ... بلکه فقط به عنوان یک خواننده و یک بازدید کننده .... هر چیزی که صداقت داشته باشد و از ته دل باشد زیباست حتی اگر رکیک ترین فحشهای عالم را در آن بنویسی .... تقریبا بروز می نویسد نه کاری به سیاست دارد و نه از ورزش و اجتماع گلایه می کند .... زندگی می کند با وبلاگش و این یعنی وبلاگ .. یعنی هرروز نوشتن و زندگی را در این چهار دیواری دیجیتالی اوردن .... بر عکس ما که در وبلاگمان همه چیز می نویسم جز از خودمان ... از خود خودمان .... اینجوری بگویم بهتر است ...
۱-من نمی دانم منظور خاطره از نمره دادن چیست اما اگر به من است من نمره ۲۰ می دهم به این جوان خوش ذوق که بعض از پستهایش مرا عجیب یاد رفیق و استاد دیروز خودم ابراهیم نبوی می انداخت که او نیز طنز می کرد همه چیز و همه کس را ......
۲-نوع نوشتنش و طرز بیانش خوب است .... و تکلیف همه را با وبلاگش مشخص می کند ...
۳- قالبی دیوانه وار دارد مانند نوشته ایش که آدمی را به پرتگاه بی خیالی می برد
۴- بروز می نویسد .... هر موقع که وقت کند و یاد بهتر است بگویم حال قلمی کردن این خطوط را داشته باشد
در کل دوستش داشتم ... ساده و بی خط بود پنجره گرم خانه اش